GAZTEAK, GURE IZATEAREN ARRAZOIA.
Edozein erakunderi ekitaldi bat proposatzen diegunean, ohikoa da mesfidantza puntu bat nabaritzea.
Adin horietako jendearentzat? Baina, ez dute etorri nahi, ez zaie interesatzen. Bai, adin horietako jendearentzat eta joan nahi ez dutelako. Eta nahi dutenek, batzuetan taldearen erruz atzera botatzen direlako. Eta gure elkartean galdera honakoa da: Zergatik ez dute nahi? Zer gertatzen da hezkuntza sistemarekin? Sormena eta hausnarketa galarazten diegu eraginkortasunaren arabera?
Gai honi buruzko Nuccio Ordineren liburua gomendatzen diet guraso eta irakasleei, “ La utilidad de lo inútil “
Eta galderen ondoren lanean hasi beharra dago, mezua bidali eta formatua entzuleei moldatu. Eta beti, beti arduratzen gara horretaz.
Ez datza helduen diskriminazioan. Museoek badakite 50 urtetik gorako jendarte leial bat dutela. Leiala museo txiki nahiz handietan. Berdin dio Gustavo de Maeztu Museoa edota Prado Museoa.
Hemen ikus ditzakezue. Beraiek dira gure altxorra, beraiek baitdira gure berehalako etorkizuna.
Nola sortu zen “Sentitu Museoa”
Gustavo de Maeztu museoa itxita egon da urtebetez baina gehiago igogailuaren instalazioagatik. Guztiz beharrezkoa zen igogailu bat zailtasun arkitektonikoak saihesteko. Lan zaila museo honen eraikuntza batean.
Berriz irekitzearen ondorioz, Camino Paredes-ek, museoaren zuzendariak, Patrimonio para Jóvenes-i ekitaldi mordoa aurkeztea eskatu zion.
Horietako bat izan zen “Sentitu Museoa”, museo eskuragarrien idearekin. Oraingo honetan, eta batiz bat, itsuengan pentsatuz. Lau lan ikustean zatzan, azalpen motz batez, baina margolanen objektuak mahai gainean utziz: portzelanak, egurrak, burukoak, bitxiak, ehunak.
Eszenak gogora ekartzen zituzten esentziekin ere bai, baina hori geroago ikusiko dugu.
Eta noski, belarria. Lehenik eta behin Iñaki Rifaterraren azalpen izugarriarekin eta ondoren musikarien laguntzarekin. Flamenkoa eta Jazza “ En la Dehesa” “La copla Andaluza” girotzeko. Jazzaren kasuan, “ Pareja del Ciro’s Club” eta “ Evening party” .
Ideia gustukoa izan zen eta lanean hasi ginen. ONCEko Nafarroako lurralde-ordezkaritzari esan genien, noski.
Ikusteko gai garen guztiontzat, itsuei nola gerturatu ulertzeko aukera bat ere izan zen. Noizbait pentsatu al dugu hau?
Laguntzaile ezinhobeak: Iñaki Rifaterra eta Puy Portillo
Museo Gustavo de Maeztuko gia da Iñaki eta umeen euskarazko tailerren zuzendari zela ezagutu nuen gabonetan. Bere lan egiteko era, ezagutza eta irribarreak segurtasuna inspiratzen du hasiera hasieratik.
Iñaki gainera artista da, litografoa eta bere Lizarrako ekintzei erne egotea gomendatzen dizuet.
Puy Portillo, museoaren komunikazioaren buruak, lan ikaragarria egin du eta laguntza izugarria izan da hilabete hauetan zehar, ekitaldia zabaltzen.
Musikariak
Artistak direlako zehazki, berehala ulertu zuten ekitaldia ikusleentzat moldatu beharko zutela. Arrakasta, aldakortasun eta inprobisazio gaitasunean zatzan, gelan gertatzen zenaren arabera.
Bruno baita Lorena, edota Iñaki Rodríguez, Luisa Brito eta Ramón Garcíak, ikarragarri ondo eta ludikoki girotu zituzten lau lanak.
Pena bakarra da, leku arazoengatik momentu hartan lantzen ez genuen lan baten ondoan kokatu behar izan zela Jazz taldea: “Los novios de Vozmediano” Badirudi beraiei lotuta gaudela eta ez direla gutaz banantzen. Gogoratzen al zarete? Gehiago ikusteko sakatu Hemen
Eta bitartean… Usainak
Musika hasi zen bi lurrin aurkezten ziren bitartean: Chanel n5 Jazz doinuarekin, “ WonderWood” ur lurrina, sandalo eta zedro egurrekin
Loreen eta ambarraren lurrinek ireki zuten flamenkoaren txanda.
Sorpresa bat: Gazkaló eta La Merced-eko umeak
Norbaitek magia sortu bazuek beraiek izan ziren. Hunkitzen zuen era eta bihotzen abestu eta dantzatu zuten. Eskerrik asko Ricardo Hernández Jiménez eta Sonia Trincheteri zuen laguntzagatik eta hau posible egiteagatik.
Lau hilabete ordu eta erdiko ekitaldi baterako.
Zer egiten dugu, musikariekin bidaiatu, bata eta beste museoan aurkeztu egurrak, ehunak, etab bilatu, kartela diseinatu, igo, jaitsi, joan, bueltatu… asko merezi izan du.
Gero eta zihurrago. Ekitaldi bat ondo joateko eta arina izateko, bihotzez landu behar da, xehetasun bakoitza landuz, ordutan pentsatu gabe.
Eta gazteek agian adinarengatik, ez dituzte guztiz ulertuko artelan kontu batzuk, baina maisuak dira kasu egiten dienak bihotzen egiten duen edo ez jakiten. Eta Gustavo de Maeztu Museoa gauzak bihotzez egiteaz gainezka dago.
No Comments