Urte bat hastea
Bloga hartzen dut berriro. Europako Ondareen egunetik, idatzi gabe negoen. Horrek ez du esan nahi Patrimonio para jóvenes geldirik egon denik, ezta gutxiago ere. Urritik 2019rako proiektu berrietan lanean aritu gara, memoria prestatuaz eta gestioak eginez, espero dut eta dugu emaitzak emango dituztela.
Zergatik hasi gara paisaiaren inguruko ekitaldi batekin?
Lehenik eta behin, plan ezberdin bat eta atsedena eduki ahal izateko. Elkar ikusi gabe denbora asko zeramatenen arteko topaketa. Iruñako Luciak eta Miranda de Ebroko Víctorrek, elkar ikusi gabe zeramaten Pastranan pasatako asteburu zoragarritik. Egun haiek gogoratu nahi dituenak, hemen irakur ditzake.
Beste askok ez zuten elkar ezagutzen eta Salburuako hezetokietan eginiko ibilaldia aukera polita izan zen horretarako.
Gainera, Patrimonio para jovenesetik ondare kulturalerako pasaiak duen garrantzia azpimarratu nahi genuen. Bere ontzia da, kokatzen den lekua eta ondorioz ondare horren parte. Zentzu horretan, interesgarria da Europako paisaiaren akordioa irakurtzea, ia 20 urte dituena jada, 19 zehatzak izatearren. Eta pasaiaren inguruan lana egiten jarraitu da hamarkada hauetan.
Akordio horren esaldi batzuk ateratzen ditut:
“Paisaiak inguruko kulturen heziketan laguntzen duela jakinik eta ondare naturalaren eta kultura europarraren oinarrizko osagaia delarik, gizakien ongizatean eta europar nortasunaren sendotzan laguntzen du…” Testu guztia irakurtzeko, PDFa eskuragarri daukazue Google-en.
Salburua
Urtarrilean, goizeko lehen orduan Iruñatik Gazteizera bidaiatzea pasaia disfrutatzea da jada. Regional Express trenetik ikusi dugu egunsentia, indartsu irteten den eguzkiak berotzen duela dirudi baina argitu besterik ez du egiten neguko argi horrekin; horren argitsu, berezi, gabonetako ipuin bat balitz bezala. Lastima treneko leihoak ez guztiz garbi egotea. Ezin izan nuen gaur blog honetan jarri nahi nukeen argazkia atera.
Goiz jaikitzea bisitaren saria ere badu. Salburuatik paseatzea liluragarria da. Natura hiriari pegatua. Eta interpretazioaren zentroa Ataria plazer bat da, adin guztietako publikoarentzat gomendagarria.
Jasotako arreta, esplikazioak, lekuak… Denak bertan gelditu eta bueltatzera gonbidatzen zaitu.
Natura behatu naturan
Igorren azalpenak oso atseginak izan ziren eta animalia eta landareen behatzea esperientzia bat.
Arreta deitu zidan zikoinen inguruan kontatu zigunak. Habia asko ikusi genituen. Emigratzeari utzi diotela azaldu zigun. Zabortegi bat dago hurbil, Gardelegi uste dut esan zuela ez dut ondo gogoratzen. Gauza da, zabortegira hegan egiten dutela, bertan elikatzen dira eta euren habietara bueltatzen dira Salburuara. Arazoa da, zabortegietan materia organikoa plastikoaren nahastua egoten dela askotan…
Espezie inbaditzaileen inguruan ere hitz egin zigun.
Ibilaldian zehar, pilatutako egurra ikusi genuen. Intsektu espezie ezberdinak bizirauteko balio dutela azaldu zigun Igorrek. Horrela esplikatu behar izaten die ibiltari askori: “Arranopola, nire tximiniarako eman diezadakezu…”
Paisaia eta arkitektura:
Ataria interpretazio zentroak, arreta deitzen du ez bakarrik bere enklabeagatik baita bere arkitekturagatik ere. Esperientzia hutsa da bisitatzea. Eraikin honen inguruan gehiago jakiteko hemen irakur daiteke.
Horrelakoak dira bere barruko espazioak:
Baina beste sorpresa batzuk ere badaude. Adibidez, Buesa Arena , laister Circo del Sol ikuskizuna hartuko duena bide batez.
Eraikinaren historiaren inguruan ondorengo link honetan jarrai daiteke irakurtzen.
Mozas y Aguirreren “Edificio Vital” da beste ereduetako bat. Hauek dira ibilaldian zehar ateratako argazkiak.
Itzultzeko gogoekin gelditu ginen. Berriro ibiltzeko gogoekin, naturarekin eten gabe gozatzeko gogoarekin eta batek daki… etorkizunean eraikin hauen
paseatu ote dezakegun. Oso interesgarria litzateke eurei entzutea. Bitartean, bertan ateratako talde argazkia uzten dizuegu. Zeinen ondo pasa genuen!
Laster arte, 2019 zoriontsua opa dizuegu!
